تأثیر دستورالعمل توجه بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز در موقعیت تحت فشار

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر موقعیت تحت فشار و دستورالعمل توجه بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز انجام گرفت. بدین منظور شانزده نفر از بازیکنان تنیس روی میز در چهار حالت با انواع متفاوت دستورالعمل توجه و موقعیت تحت فشار بررسی شدند. آزمون شامل یک تکلیف تنیس روی میز بود که در آن محل فرود ضربه براساس رنگ توپ از قبل مشخص بود و افراد می‌بایست ضربۀ تاپ اسپین را روی توپ‌هایی که با پیچ زیر و به‌وسیلۀ دستگاه ارسال می‌شد اجرا می‌کردند. دستورالعمل توجه افراد برحسب استفاده از نشانه‌های مرتبط و نامرتبط با تکلیف متفاوت بود و شرایط تحت فشار از طریق رتبه‌بندی و جایزۀ نقدی تغییر می‌کرد. عملکرد افراد از طریق سنجش دقت ضربات در اصابت به اهداف معین و زمان واکنش کلامی در پاسخ به دستورالعمل توجه مورد نظر، ارزیابی شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس دوعاملی با اندازه‌های تکراری برای هر کدام از متغیر‌ها استفاده شد. نتایج حاکی از نبود تفاوت معنادار در عملکرد افراد در مراحل مختلف آزمون بود (5/0< P ). تنها تفاوت معنادار مشاهده‌شده در مراحل آزمون مربوط به اثر اصلی موقعیت تحت فشار بر زمان واکنش کلامی بود که با افزایش موقعیت تحت فشار، زمان واکنش کلامی افزایش می‌یافت (5/0> P ). به‌طور کلی یافته‌های تحقیق نشان داد که در موقعیت تحت فشار صرف‌نظر از نوع دستورالعمل توجه، کارایی عملکرد کاهش یافت.